Wat zou jij doen? ....I planned not to do it.!
Door: annette reiling
Blijf op de hoogte en volg annette
12 Augustus 2013 | Nepal, Kathmandu
Wat zou jij doen……….? “I planned not to do it”.
Vandaag ontving ik voor de zoveelste keer mijn salaris van de Universiteit. Het gaat om een bedrag van netto 34000 rps = 262 Euro. Geen vetpot in onze begrippen, maar voor veel Nepalesen is dit een heel bedrag. Ik kan er in Nepal zeer ruim van rondkomen, maar ik hoef er geen gezin van te onderhouden. Op de universiteiten varieren de salarissen tussen de 5000 rps – 50.000 rps per maand. Ik zit dus in het topsegment.
Veel geschoolde collega’s verdienen bij door in de tijd van de Universiteit bij te klussen. Door bv. een onderzoek voor een organisatie uit te voeren. Een minister verdient hier plm 40.000 rps. Waar ook veel door bij verdiend wordt zijn de steekpenningen. Op het vliegveld heb ik van de 19.000 rps die ik voor de ontvangst van de Moonlight heb betaald 14.000 rps betaald zonder een factuur. Ik weet zo goed als zeker dat de 3 mannetjes die voor mij renden de 14.000 rps die dag hebben gedeeld. Wordt je aangehouden door de politie en doe je niets verkeerd, dan moet een Nepalees toch regelmatig 100 rps betalen anders gaat zijn rijbewijs naar het politiebureau voor controle en ben je weer een dag bezig het rijbewijs op te halen.
Wat mij eigenlijk nog meer bezig houdt is dat ik het salaris voor zo goed als niets doen ontvang. Ik doe in ieder geval bijna niets van wat in mijn contract staat. ‘ s Morgens mijn handtekening zetten en dat is het. En zo zijn er vele collega’s, ik schat zo’n 50 %. Er zijn zeker uitzonderingen maar die worden ook nog als lasting ervaren. Ik heb al wel eens gedacht om het salaris uit principe niet te accepteren. Maar of iemand daar nu iets mee opschiet? Ik heb me daarom voorgenomen om van deze vetpot, sociale projecten in Nepal te ondersteunen die ik de moeite waard vind en waar ik vertrouwen in heb.
Dat niets doen van mij valt, wanneer ik het vergelijk met anderen hier, ook nog wel mee. Ik weet namelijk genoeg nuttige klusjes en taken te vinden die ik kan doen; rapporten kritisch door lezen en corrigeren voordat ze geprint worden. Ik ben nu lessen aan het voorbereiden: human ecology and sociology. De lessen starten in September en ik heb begrepen dat er niemand is die ze wil/kan geven. Deze week heb ik een gesprek met de coordinator van die afdeling. Waarschijnlijk wordt ik gevraagd deze lessen te verzorgen. Dit lijkt me erg leuk, het zijn wat grootte betreft normale klassen. (30 st per klas). Ik mag de vorm zelf bepalen aan de hand van summiere richtlijnen. Zo zie je maar weer dat ik niet voor 1 gat te vangen ben. Ik houd mezelf en anderen bezig en doe mijn ding op de KU. Ik doe alleen nog steeds niet waar ik voor aangenomen ben.
Een uitspraak die ik gisteren hoorde toen ik vroeg hoe het met een afgesproken taak stond:
“I planned not to do it”.
Kortom dit is voor mij de nieuwe slogan voor Nepal.
en.
“Mijn kijken is nog lang niet over”.
PS: vorige week maandag is de tweede zending van 300 Moonlights solarlampen in Nepal aangekomen. De documenten en brieven heb ik al kunnen regelen. Met veel stempels natuurlijk. Morgen ga ik proberen de Moonlights van het vliegveld te halen. Wordt dit een nieuw record?
Ja, het werd een nieuw Nepalees record. Maandag, precies een week nadat de 300 Moonlights in Nepal aankwamen lukte het de Moonlights van het vliegveld te halen.
Vandaag ontving ik voor de zoveelste keer mijn salaris van de Universiteit. Het gaat om een bedrag van netto 34000 rps = 262 Euro. Geen vetpot in onze begrippen, maar voor veel Nepalesen is dit een heel bedrag. Ik kan er in Nepal zeer ruim van rondkomen, maar ik hoef er geen gezin van te onderhouden. Op de universiteiten varieren de salarissen tussen de 5000 rps – 50.000 rps per maand. Ik zit dus in het topsegment.
Veel geschoolde collega’s verdienen bij door in de tijd van de Universiteit bij te klussen. Door bv. een onderzoek voor een organisatie uit te voeren. Een minister verdient hier plm 40.000 rps. Waar ook veel door bij verdiend wordt zijn de steekpenningen. Op het vliegveld heb ik van de 19.000 rps die ik voor de ontvangst van de Moonlight heb betaald 14.000 rps betaald zonder een factuur. Ik weet zo goed als zeker dat de 3 mannetjes die voor mij renden de 14.000 rps die dag hebben gedeeld. Wordt je aangehouden door de politie en doe je niets verkeerd, dan moet een Nepalees toch regelmatig 100 rps betalen anders gaat zijn rijbewijs naar het politiebureau voor controle en ben je weer een dag bezig het rijbewijs op te halen.
Wat mij eigenlijk nog meer bezig houdt is dat ik het salaris voor zo goed als niets doen ontvang. Ik doe in ieder geval bijna niets van wat in mijn contract staat. ‘ s Morgens mijn handtekening zetten en dat is het. En zo zijn er vele collega’s, ik schat zo’n 50 %. Er zijn zeker uitzonderingen maar die worden ook nog als lasting ervaren. Ik heb al wel eens gedacht om het salaris uit principe niet te accepteren. Maar of iemand daar nu iets mee opschiet? Ik heb me daarom voorgenomen om van deze vetpot, sociale projecten in Nepal te ondersteunen die ik de moeite waard vind en waar ik vertrouwen in heb.
Dat niets doen van mij valt, wanneer ik het vergelijk met anderen hier, ook nog wel mee. Ik weet namelijk genoeg nuttige klusjes en taken te vinden die ik kan doen; rapporten kritisch door lezen en corrigeren voordat ze geprint worden. Ik ben nu lessen aan het voorbereiden: human ecology and sociology. De lessen starten in September en ik heb begrepen dat er niemand is die ze wil/kan geven. Deze week heb ik een gesprek met de coordinator van die afdeling. Waarschijnlijk wordt ik gevraagd deze lessen te verzorgen. Dit lijkt me erg leuk, het zijn wat grootte betreft normale klassen. (30 st per klas). Ik mag de vorm zelf bepalen aan de hand van summiere richtlijnen. Zo zie je maar weer dat ik niet voor 1 gat te vangen ben. Ik houd mezelf en anderen bezig en doe mijn ding op de KU. Ik doe alleen nog steeds niet waar ik voor aangenomen ben.
Een uitspraak die ik gisteren hoorde toen ik vroeg hoe het met een afgesproken taak stond:
“I planned not to do it”.
Kortom dit is voor mij de nieuwe slogan voor Nepal.
en.
“Mijn kijken is nog lang niet over”.
PS: vorige week maandag is de tweede zending van 300 Moonlights solarlampen in Nepal aangekomen. De documenten en brieven heb ik al kunnen regelen. Met veel stempels natuurlijk. Morgen ga ik proberen de Moonlights van het vliegveld te halen. Wordt dit een nieuw record?
Ja, het werd een nieuw Nepalees record. Maandag, precies een week nadat de 300 Moonlights in Nepal aankwamen lukte het de Moonlights van het vliegveld te halen.
-
12 Augustus 2013 - 11:42
Annette Reiling:
Vanavond zal ik hier foto's bij plaatsen.
-
12 Augustus 2013 - 13:04
Marian:
Hoi Annette,
Het blijft bijzonder. Ook ik heb deze week die slogan gehoord, weliswaar een beetje anders. Arkefly vliegt deze winter (vanaf eind november) niet meer rechtstreeks naar Nepal (they planned not to do it), dat was de boodschap die ik kreeg van Arke.
Ik ga nu kijken of ik met Turkish airlines ga vliegen of met Etihad. Zodra ik geboekt heb, laat ik het je weten.
groetjes
Marian en keep on doing the good work! -
12 Augustus 2013 - 13:43
Klaske:
Nou zo zie je maar weer dat het vaak anders kan lopen dan je denkt,dus je kunt weer aan het verspreiden. Worden ze goed gebruikt? Succes met les geven . -
12 Augustus 2013 - 22:08
Jan R:
he Annette
heel verhaal, het mooie is dat het zelf bedenken regelen en gewoon je eigen gang gaan volgens mij prima bij je past.
wat doe je trouwens met die geit aan het touwtje (moet die de moter aantrekken of zo)
hier een mooie zomer lekkere vakantie gehad en vandaag begonnen met weer wennen aan werken, ik wist wel wat ik moest.
mooi dat er zoveel Moonlights solarlampen die kant op gaan wat een succes.
groet Jan
-
13 Augustus 2013 - 10:24
Hanne:
Hoi Annette, dat je nù al de lampen hebt, het is ongekend!!! Dit is blijkbaar de goeie manier. Wie weet lukt het de volgende keer weer op deze manier.....??? is het gelukt zónder steekpenningen? Wat leuk, dat je les gaat geven, een nieuwe uitdaging. groeten van Hanne -
14 Augustus 2013 - 22:37
Jan:
veel succes. hoe meer licht hoe veiliger het wordt misschien kan er nog meer met zonneenergie gedaan worden via een project van de universiteit. misschien is er een manier om daar geld te krijgen voor het project -
15 Augustus 2013 - 22:21
Anita Eilander:
Hoi Annette,
Al doende leert men he.Die stempels zijn dus heeeeel belangrijk.Tenminste het lijkt er op dat dit het probleem is.Nou ja, was,de vorige keer.Als ze nu maar niet weer wat anders verzinnen.Deze keer ging goed gelukkig.
Maar hopen dat het zo blijft.
Wat geweldig dat je les gaat geven.Heel veel succes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
