Geduld verheffen tot kunst is een kunstje
Door: annette reiling
Blijf op de hoogte en volg annette
05 April 2013 | Nepal, Kathmandu
Geduld verheffen tot kunst is een kunstje.
“Een leven zonder feest is als een reis zonder bezinning.” Griekse filosoof Democritus.
Het is vrijdag en er zijn best wel ontwikkelingen gaande die leuk zijn:
Ik heb sinds vorige week zondag een visum tot en met 20 maart 2014. Vorige zondag had ik in totaal op mijn Nepalese bankrekening 270.000 nepalese rps staan. Dit staat gelijk aan 3000 $. Ik had in het immigratie office kopieën bij me dat ik dit gestort had. Een gedeelte van het geld had ik even van Sabita geleend en meteen dezelfde dag weer terug gestort. Dus ik heb ze toch nog een beetje voor de gek gehouden. Op basis van het stortingsbewijs kreeg ik mijn visum voor een jaar.
Op de universiteit ging de afgesproken vergadering op zondag niet door omdat ik naar de stad moest voor het visum. Maandag, een dag later vond de baas ineens dat er een “vergadering” met mij moest komen. Hij kwam naast mij zitten en had een paar punten op papier geschreven. Punt 1. Er waren een paar dorpers naar de KU gekomen, zij wilden graag de trail in hun dorp verbeteren. Zijn vraag was of ik een memorandum van understanding kon opstellen. (overeenkomst met afspraken). Punt 2. Of ik 3 lessen over werken in de communities aan de Computer engineers, Mechanical engineers en electronic engineers wilden voorbereiden en uitvoeren. Dat was dan de meeting. Ik stelde me bij een vergadering wel iets anders voor en in ieder geval met een team. Maar hij doet z’n best en ik had de indruk dat hij er heel tevreden over was dat de vergadering toch nog door ging, ook al was het een dag later. Ik heb beide opdrachten uitgevoerd. Donderdag was de eerst les aan de computer engineers en volgende week dinsdag volgt de volgende. Zondag a.s. staat ook één van de lessen gepland maar dan schijnt er een staking uitgeroepen te zijn en dan is de KU dicht. De les van donderdag was een sukses geloof ik, want ik krijg van allerlei afdelingen in de KU verzoeken om ook dezelfde les te verzorgen.
Dinsdag werd ik bij een vergadering geroepen van de directeuren van de verschillende afdelingen van de universiteit. De directeur van de school of arts, soort SPH, wil mij graag toevoegen aan zijn team. Hij kwam me woensdagochtend thuis halen. Ik heb een paar uur met een klas meegelopen en kreeg het verzoek van hem om zelf een voorstel te doen wat ik aan zijn school of arts te bieden heb. Ik heb vandaag een voorstel naar hem gestuurd. Zondag, maandag en dinsdag wil ik blijven werken bij het project waar ik begonnen ben, en dan vrnl het werk in de communities begeleiden. En de laatste 3 dagen van de week naar de school of arts. Alle studenten van de school of arts lopen één maal per week stage en ik heb voorgesteld dat ik deze ga begeleiden. Ook heb ik voorgeteld dat ik nieuwe stages ga zoeken voor en met de studenten. De coördinator van de bachelors voor school of community development is een vrouw en heeft haar opleiding gedaan in Australië. Ik heb het idee dat ik goed met haar kan samenwerken er was in ieder geval met een goede click. Volgende week hoor ik of mijn voorstel geaccepteerd wordt.
Morgen is het de vrije zaterdag en ga ik een fiets met versnellingen kopen. Heb zin om zo nu en dan even door de stad te fietsen en naar de school of arts kan ik met de fiets. Een fiets zonder versnellingen kost 5500 rps. Eén met kost tussen de 8000 en 11000 rps. 100 euro voor een nieuwe fiets waar vind je zoiets?
Ik woon op dit moment in huis bij Sabita en Arun. Ik heb daar een eigen zit slaapkamer , een woonkamer en een eigen badkamer. Er is een gezamenlijke keuken. Koken doe ik niet zelf maar wordt gedaan door Maila onder supervisie van Sabita of mij. Maila is één van de pleegkinderen. Elke maandag zijn we van plan Nederlands te eten. Vorige week was het hutspot en volgende week spercieboontjes met gehaktballetjes.
“Mijn kijken is nog lang niet over”.
“Een leven zonder feest is als een reis zonder bezinning.” Griekse filosoof Democritus.
Het is vrijdag en er zijn best wel ontwikkelingen gaande die leuk zijn:
Ik heb sinds vorige week zondag een visum tot en met 20 maart 2014. Vorige zondag had ik in totaal op mijn Nepalese bankrekening 270.000 nepalese rps staan. Dit staat gelijk aan 3000 $. Ik had in het immigratie office kopieën bij me dat ik dit gestort had. Een gedeelte van het geld had ik even van Sabita geleend en meteen dezelfde dag weer terug gestort. Dus ik heb ze toch nog een beetje voor de gek gehouden. Op basis van het stortingsbewijs kreeg ik mijn visum voor een jaar.
Op de universiteit ging de afgesproken vergadering op zondag niet door omdat ik naar de stad moest voor het visum. Maandag, een dag later vond de baas ineens dat er een “vergadering” met mij moest komen. Hij kwam naast mij zitten en had een paar punten op papier geschreven. Punt 1. Er waren een paar dorpers naar de KU gekomen, zij wilden graag de trail in hun dorp verbeteren. Zijn vraag was of ik een memorandum van understanding kon opstellen. (overeenkomst met afspraken). Punt 2. Of ik 3 lessen over werken in de communities aan de Computer engineers, Mechanical engineers en electronic engineers wilden voorbereiden en uitvoeren. Dat was dan de meeting. Ik stelde me bij een vergadering wel iets anders voor en in ieder geval met een team. Maar hij doet z’n best en ik had de indruk dat hij er heel tevreden over was dat de vergadering toch nog door ging, ook al was het een dag later. Ik heb beide opdrachten uitgevoerd. Donderdag was de eerst les aan de computer engineers en volgende week dinsdag volgt de volgende. Zondag a.s. staat ook één van de lessen gepland maar dan schijnt er een staking uitgeroepen te zijn en dan is de KU dicht. De les van donderdag was een sukses geloof ik, want ik krijg van allerlei afdelingen in de KU verzoeken om ook dezelfde les te verzorgen.
Dinsdag werd ik bij een vergadering geroepen van de directeuren van de verschillende afdelingen van de universiteit. De directeur van de school of arts, soort SPH, wil mij graag toevoegen aan zijn team. Hij kwam me woensdagochtend thuis halen. Ik heb een paar uur met een klas meegelopen en kreeg het verzoek van hem om zelf een voorstel te doen wat ik aan zijn school of arts te bieden heb. Ik heb vandaag een voorstel naar hem gestuurd. Zondag, maandag en dinsdag wil ik blijven werken bij het project waar ik begonnen ben, en dan vrnl het werk in de communities begeleiden. En de laatste 3 dagen van de week naar de school of arts. Alle studenten van de school of arts lopen één maal per week stage en ik heb voorgesteld dat ik deze ga begeleiden. Ook heb ik voorgeteld dat ik nieuwe stages ga zoeken voor en met de studenten. De coördinator van de bachelors voor school of community development is een vrouw en heeft haar opleiding gedaan in Australië. Ik heb het idee dat ik goed met haar kan samenwerken er was in ieder geval met een goede click. Volgende week hoor ik of mijn voorstel geaccepteerd wordt.
Morgen is het de vrije zaterdag en ga ik een fiets met versnellingen kopen. Heb zin om zo nu en dan even door de stad te fietsen en naar de school of arts kan ik met de fiets. Een fiets zonder versnellingen kost 5500 rps. Eén met kost tussen de 8000 en 11000 rps. 100 euro voor een nieuwe fiets waar vind je zoiets?
Ik woon op dit moment in huis bij Sabita en Arun. Ik heb daar een eigen zit slaapkamer , een woonkamer en een eigen badkamer. Er is een gezamenlijke keuken. Koken doe ik niet zelf maar wordt gedaan door Maila onder supervisie van Sabita of mij. Maila is één van de pleegkinderen. Elke maandag zijn we van plan Nederlands te eten. Vorige week was het hutspot en volgende week spercieboontjes met gehaktballetjes.
“Mijn kijken is nog lang niet over”.
-
05 April 2013 - 18:52
Annette Reiling:
De bijgevoegde foto werd gebruikt tijdens een workshop over innovaties in de wereld. -
05 April 2013 - 20:48
Jan:
Hoi, heel veel succes. Het lijkt goed. hartengroet van jan -
07 April 2013 - 08:13
Jaap:
Hoi Anette,
Leuk te lezen dat het zo goed gaat.
vr.gr. Jaap -
08 April 2013 - 12:33
Klaske:
Hoi ,geef je de lessen in het engels ?Of kun je het ook in het Nepalees?Eigenlijk zouden ze daar veel meer moeten fietsen ,dat zou heel wat schelen in de stank en benzine gebruik ,kun je de studenten aanmoedigen om te gaan fietsen ,je geeft al het goede voorbeeld,wat zul jij een conditie krijgen ,groet Klaske
-
09 April 2013 - 08:55
Annette Reiling:
Net les gegeven aan de electronic department studenten. Het gaat in het engels op de universiteit. Wanneer de studenten naar de communities gaan moeten ze vaak nog weer een andere "taal" dan het Nepalees "spreken", bv tamang of newari. Het grappige is dat ze dit zich nauwelijks realiseren. Ook dat er in de dorpen geen bed is net zoals bij hen thuis in Kathmandu. De kloof tussen stad en platteland is groot. Ik hoorde eens dat ze met tassen vol mueslirepen en chocolade op stap gaan. Dus wat dat betreft geen verschil tussen Nederlandse studenten en Nepalese. -
09 April 2013 - 20:49
Rennie En Loek:
Hoi Annette,
Wat heb je al veel beleefd in betrekkelijk korte tijd. Nu pas je verslagen gelezen. Ziek geweest en druk gehad, maar vanaf nu ga ik vaker kijken/meeleven! Ik hoop dat je veel bereikt voor de Nepalezen!
Succes, geduld en humor gewenst bij je werk en groet voor jou en alle bekenden van Rennie en Loek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
