Alweer een geluksdag
Door: annette reiing
Blijf op de hoogte en volg annette
14 September 2013 | Nepal, Kathmandu
Alweer een geluksdag……
“Elke dag waarop je een besluit neemt is een geluksdag, Japan.”
Vandaag is het alweer twee weken geleden dat ik met het CEP project van de Kathmandu Universiteit ben gestopt. Ik geniet met volle teugen van het vrije gevoel dat ik daardoor heb. Ik ben nu een echte pre-pensionado en het voelt heel goed. Ik heb het nog net zo druk of niet druk als voorheen, maar ik hoef niet verplicht een handtekening te zetten voor een dag min of meer niets doen of mijn eigen ding te doen. Ik ging al wel 3 dagen per week naar de school of arts om daar studenten Community development werk te begeleiden bij het praktijkwerk. De school of arts is ook een afdeling van de Kathmandu Universiteit. Het leuke is dat er 17 eerste jaars Community development werk begonnen zijn die ik vanaf het begin mag begeleiden bij de stages. De overige dagen besteed ik aan projecten van de stichting Nepal Sambandha en ben ik adviseur van het Vivacity Magazine.
De tijd vliegt voorbij. Heeft dat te maken met leeftijd of gewoon omdat ik me hier heel erg thuis voel? Ik heb inmiddels een ticket naar Nederland gekocht voor 19 maart volgend jaar. Chini Maya, het 16 jarig meisje dat 20 jaar geleden voor me het huishouden deed toen ik in Bardeo werkte komt een maand met me mee. Ze heeft er erg veel zin in en is de reis bij elkaar aan het sparen. Ze verkoopt wild zwijn en hertenvlees voor jagers uit het dorp. Ze is echt een zelfstandige vrouw geworden. Ook in Nederland wil ze kleine dingetjes uit Nepal verkopen. Ook Dambar heeft bedacht dat hij wel een maandje mee wil volgend jaar. Zelf blijf ik een maand of 4 in Nederland om daarna weer naar Nepal te gaan. Het wordt druk in Nederland na maart. Kleinzoon Dhiraj is al een farewell liedje aan het voorbereiden. Oma gaat naar Nederland, Nederland, Nederland. We zullen haar gaan missen, missen, missen etc….
Hoe zit mijn programma er uit tot 19 maart 2014. ?
Van 4 oktober tot en met 15 oktober gaan we naar India naar Delhi en Punjab om de moeder van Arun op te zoeken en om te kijken of we een goedkoop autootje op de kop kunnen tikken. Van 11 november tot en met 29 november komen Hetty en Jaap. Van 30 november tot en met 10 januari komt Marian. Van 4 december tot plm 13 december gaan Marian en ik naar Bhutan. Met kerst komen Dini en Evert 2 weken langs. Van 19 februari tot en met 19 maart komen Aly en Klaske en…….. Je begrijpt het al, ook zij proberen in hetzelfde vliegtuig een plaats te bemachtigen.
Al met al wordt het vast erg gezellig al die mensen op bezoek aan wie ik met veel plezier Nepal laat zien. De Nepalese kleinkinderen zijn zich al het voorbereiden en oefenen het Nederlands. Tussen de bedrijven door moet er ook nog gewerkt worden vind ik.
"Men kan het leven niet meer dagen geven, maar de dagen wel meer leven. China".
PS, ik volg ook nog Chinese les en kan nu al tot 10 tellen. Had je niet gedacht he?
“Elke dag waarop je een besluit neemt is een geluksdag, Japan.”
Vandaag is het alweer twee weken geleden dat ik met het CEP project van de Kathmandu Universiteit ben gestopt. Ik geniet met volle teugen van het vrije gevoel dat ik daardoor heb. Ik ben nu een echte pre-pensionado en het voelt heel goed. Ik heb het nog net zo druk of niet druk als voorheen, maar ik hoef niet verplicht een handtekening te zetten voor een dag min of meer niets doen of mijn eigen ding te doen. Ik ging al wel 3 dagen per week naar de school of arts om daar studenten Community development werk te begeleiden bij het praktijkwerk. De school of arts is ook een afdeling van de Kathmandu Universiteit. Het leuke is dat er 17 eerste jaars Community development werk begonnen zijn die ik vanaf het begin mag begeleiden bij de stages. De overige dagen besteed ik aan projecten van de stichting Nepal Sambandha en ben ik adviseur van het Vivacity Magazine.
De tijd vliegt voorbij. Heeft dat te maken met leeftijd of gewoon omdat ik me hier heel erg thuis voel? Ik heb inmiddels een ticket naar Nederland gekocht voor 19 maart volgend jaar. Chini Maya, het 16 jarig meisje dat 20 jaar geleden voor me het huishouden deed toen ik in Bardeo werkte komt een maand met me mee. Ze heeft er erg veel zin in en is de reis bij elkaar aan het sparen. Ze verkoopt wild zwijn en hertenvlees voor jagers uit het dorp. Ze is echt een zelfstandige vrouw geworden. Ook in Nederland wil ze kleine dingetjes uit Nepal verkopen. Ook Dambar heeft bedacht dat hij wel een maandje mee wil volgend jaar. Zelf blijf ik een maand of 4 in Nederland om daarna weer naar Nepal te gaan. Het wordt druk in Nederland na maart. Kleinzoon Dhiraj is al een farewell liedje aan het voorbereiden. Oma gaat naar Nederland, Nederland, Nederland. We zullen haar gaan missen, missen, missen etc….
Hoe zit mijn programma er uit tot 19 maart 2014. ?
Van 4 oktober tot en met 15 oktober gaan we naar India naar Delhi en Punjab om de moeder van Arun op te zoeken en om te kijken of we een goedkoop autootje op de kop kunnen tikken. Van 11 november tot en met 29 november komen Hetty en Jaap. Van 30 november tot en met 10 januari komt Marian. Van 4 december tot plm 13 december gaan Marian en ik naar Bhutan. Met kerst komen Dini en Evert 2 weken langs. Van 19 februari tot en met 19 maart komen Aly en Klaske en…….. Je begrijpt het al, ook zij proberen in hetzelfde vliegtuig een plaats te bemachtigen.
Al met al wordt het vast erg gezellig al die mensen op bezoek aan wie ik met veel plezier Nepal laat zien. De Nepalese kleinkinderen zijn zich al het voorbereiden en oefenen het Nederlands. Tussen de bedrijven door moet er ook nog gewerkt worden vind ik.
"Men kan het leven niet meer dagen geven, maar de dagen wel meer leven. China".
PS, ik volg ook nog Chinese les en kan nu al tot 10 tellen. Had je niet gedacht he?
-
14 September 2013 - 16:21
Jose:
Heerlijk Annette zo te even in Nepal.
Je programma ziet er aardig gevuld uit. -
14 September 2013 - 20:44
Jan R:
hé Annette
wat weer een mooie foto's, vullen mooi de tekst aan. leuk dat er voor jou ook nog een carrière als fotomodel in het verschiet lig.
groet Jan -
14 September 2013 - 22:42
Klaske:
Annette ,wat ben je toch een heerlijk positief mens ,wat doe je goede en leuke dingen ,wat een energie,ik blijf het bijzonder vinden dat je je daar zo thuis voelt,ik ben benieuwd hoe ik het er weer vind , -
15 September 2013 - 10:44
Brend:
Vind ik allemaal leuk, like ;) -
21 September 2013 - 20:45
Aad Oudshoorn Elsloo Wereldwinkel Opsterland:
Hallo Annet,
Even een kort berichtje. Uiteraard spreek ik Michiel Brouwer regelmatig en hij vertelt me dan ook over jouw belevenissen in Nepal. Ik moet tot mijn spijt bekennen dat ik je website niet lees. Ik kom er gewoon niet aan toe. Toch heb ik in de tijd dat je in Nepal zit regelmatig aan je moeten denken. Ik bewonder de keuzes die je hebt gemaakt om aan zo iets te beginnen en om de keuzes die je sinds die tijd die je in Nepal zit hebt gemaakt.
Vandaag krijg ik van Michiel een bericht waar ik erg van geschrokken ben. Een verkeers ongeluk met een gebroken arm en knieschijf als resultaat. Dat klinkt niet goed. Ongetwijfeld zal ik via Michiel nog wel over je horen, maar ik wens je hierbij heel veel sterkte bij alles wat komen gaat.
Groeten,
Aad Oudshoorn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
